Home » Regionaal » Ben verkoopt vooralsnog laatste instrument uit zijn collectie:

Ben verkoopt vooralsnog laatste instrument uit zijn collectie:

138

HUMMELO – Het is met afstand de meest sexy gitaar uit de nederpop. Nu hij echter met rockpensioen is, doet Ben Jolink ‘De Tit’ – zoals hij zijn geesteskindje haast liefkozend noemt – in de verkoop. “En ze is niet alleen mooi, maar klinkt ook nog eens als een tiet…”

Eigenlijk zijn hele carrière piekerde hij er niet over om gitaren te verkopen. “Dat idee sloop er in bij mij nadat ik ooit een Gibson Les Paul en een fraaie akoestische gitaar had ingeruild. Daar kreeg ik onmeunige spiet van. En naarmate ik beter begon te verdienen, nam ik me voor om nooit meer een gitaar weg te doen. En tja, voordat je het weet, heb je er dan een stuk of 25.” Maar nu Ben volop aan het onthøken is heeft hij intussen toch enkele van die gitaren verkocht. Waarbij zijn vaste onderhoudsman, gitaarbouwer Dick Dijkman uit Delden, het idee lanceerde om die gitaren via een openbare verkoop van de hand te doen. Om zo ook de anhangers – zoals de fans zichzelf noemen – in de gelegenheid te stellen om een originele Jolink-gitaar in handen te krijgen.

‘De Tit’ is een instrument met een toch wel heel bijzonder verhaal. “Hij – of moet ik zij zeggen? – stamt uit de tijd dat Paul Kemper net bij de band zat”, vertelt Ben. “Deze gitaar van het merk Hamer heb ik in 1984 gekocht. Oorspronkelijk is het een zogenoemde Flying V. Maar ik vond dat ding te zwaar en gebruikte haar amper.” Waarop Bens creatieve brein borrelde en hij een ingeving kreeg: hij maakte er een paar vrouwenborsten van. “Het was nog in de oude Commodore Studio toen ik een zaag pakte. Tot ontsteltenis van enkele andere gitaristen, die toevallig in de studio waren en droomden van zo’n mooie gitaar, die toen nog echt fonkelnieuw was. Die gitaristen kregen bijna een rolberoerte toen ik de punten eraf zaagde.”

Met een beitel zorgde Ben eigenhandig voor de juiste rondingen. “Vervolgens beschilderde ik de gitaar. Met acrylverf nota bene. Moet je je voorstellen… Dat spul is erg slecht voor de klank.” ‘De Tit’ belandde daarop jarenlang in een koffer. “Tot ik op het idee kwam om ‘m te gebruiken als slide-gitaar. Ik heb ‘m toen naar Dick Dijkman gebracht, die ‘m professioneel onder handen nam. De acrylverf is vervangen door de juiste lak en Dick heeft ze echt superfraai gemaakt. In etalagepoppen roze. Er zijn wat andere elementen op gemonteerd, waardoor de gitaar ineens erg goed klonk. Euh ja, ze klinkt als een euh… tiet.”

“Ik heb er nog vele jaren op gespeeld. Het was echt een van mijn favoriete werkpaarden. Maar ja, om nu zo’n goede gitaar in een koffer te laten zitten, is doodzonde. Vandaar dat ik haar nu wegdoe. En het is vooralsnog tevens de laatste gitaar die de deur uitgaat. De rest van mijn gitaren hou ik. Want als ik een gitaar weg doe, ben ik toch altijd weer bang dat ik er onmeunige spiet van krieg…”

Wie geïnteresseerd is in ‘De Tit’ kan contact opnemen met Dick Dijkman: info@dickdijkman-guitardesign.com.